دیگر امیدی به تیم امید نیست/ وقتی به هنگ کنگ می بازیم یعنی...
تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۱۹۸۱۲
هنگکنگ حریفی تفریحی برای ایران بود که مهاجمان به دنبال افزایش گلهای زده ملی خود در برابر آن بودند، اما بیش از یک نیمه از آن گذشت بیآنکه امید ایران توانی برای باز کردن دروازه این تیم داشته باشد و کاری از دست عنایتی برنیامد. همانطور که پیشتر از دست مهدویکیا و دیگران هم برنیامده بود، نه فقط، چون عنایتی هیچ کارنامهای نداشت، نه، بلکه به دلیل زمان زیادی که فدراسیون برای انتخاب سرمربی از دست داد و زمانی که کادر فنی برای ایجاد هماهنگی بین نفرات تیم در اختیار نداشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عنایتی بازیکن داشت، اما تیم نداشت، درست مثل تمام مربیانی که پیش از او سکان هدایت امیدها را به دست گرفته بودند. مسئله این است که بازیکن داریم، اما تیم نداریم. همانطور که تیم داریم، اما باشگاه نداریم. در واقع همیشه یک پای کار لنگ میزند و همین لنگ زدنها لنگمان کرده است، اما هنوز هم قصد باور واقعیت را نداریم.
تیمداری این نیست که بازیکن در زمان تمرین حضور داشته باشد و وقت بازی که میشود چمدانهایش را جمع کند و دست سرمربی را در پوست گردو بگذارد. عنایتی که هیچ، بزرگترین مربیان مطرح دنیا هم نمیتوانند با چند روز تمرین دادن چند بازیکن راه به جایی ببرند و به موفقیت دست پیدا کنند. رویهای که در فوتبال امیدهای ایران به امری کاملاً طبیعی تبدیل شده است. ضعفی آشکار که در طول سالها کار را به جایی رسانده که دیگر برابر تیمهای درجه چندم آسیا هم حرفی برای گفتن نداریم و درمیمانیم! درماندگی که به زودی گریبان بزرگسلان را هم میگیرد، چراکه این تفکر اشتباه در فوتبال ایران نهادینه شده.اینکه تصور کنیم با داشتن چند بازیکن مطرح میتوانیم قلههای موفقیت را بپیماییم و همچنان در آسیا آقایی کنیم.
اما بخواهیم یا نخواهیم سالهاست که حتی از فوتبال آسیا هم عقب ماندهایم و دیگر هیچگونه شباهتی به آن تیمی که روزی در آسیا آقایی میکرد، نداریم! واقعیتی که هنگکنگ در مصاف با امیدهای ایران و برتری مقابل یاران عنایتی به بدترین شکل ممکن آن را به رخ کشید.
بسیاری حذف ایران از بازیهای آسیایی توسط هنگکنگ را ناباورانه خواندند، اما آنچه در هانگژو رقم خورد کاملاً قابل پیشبینی بود. هنگکنگ هم مثل خیلی از کشورهای آسیایی طی سالهای اخیر در پی رشد و ترقی بوده و به جای دادن شعارهای دهان پرکن، برای رسیدن به موفقیت تلاش کرده و طبیعی است که بتواند به راحتی از سد امیدهای ایران عبور کند. امیدهایی که سالهای سال است که هیچ برنامهای برای موفقیت آنها ریخته نشده است تا قدمی هرچند کوچک در مسیر موفقیت بردارند.
23302
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1821100منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: تیم ملی امید هنگ کنگ فدراسیون فوتبال هنگ کنگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۱۹۸۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کارشناسی سه صحنه جنجالی پرسپولیس - سپاهان
پرسپولیس در روزی که این شانس را داشت از تساوی استقلال برابر تراکتور استفاده کند و به صدر جدول برسد، با تساوی بدون گل برابر سپاهان متوقف شد تا با اختلاف یک امتیازی نسبت به آبیها در رتبه دوم باقی بماند.
این دیدار در نیمه اول بدون جنجال و حاشیه دنبال شد، اما در نیمه دوم با چند صحنه بحث برانگیز همراه بود. در دقیقه ۵۷ مسابقه، امید عالیشاه در شرایطی که توپ از سیاوش یزدانی عبور کرده و به پیام نیازمند رسیده بود، به سمت مدافع طلاییپوشان رفت و برخوردی با او داشت که داور در این صحنه تنها به اعلام خطا بسنده کرد.
همچنین در دقیقه ۶۹ مسابقه و زمانی که سرخپوشان صاحب یک ضربه کرنر شده بودند، عیسی آلکثیر در محوطه جریمه سرنگون شد و اعتقاد به خطای پنالتی داشت، اما داور دستور به ادامه بازی داد
جنجالیترین صحنه بازی هم در دقیقه ۸۲ رخ داد؛ جایی که امید عالیشاه در حال بحث با دو بازیکن سپاهان بود و برایان دابو به سمتش آمد و او را هُل داد تا درگیری اوج بگیرد و در نهایت امید عالیشاه پس از برخورد فیزیکی با بازیکن سپاهان از زمین بازی اخراج شود.
نظرات کارشناسان داوری درباره این صحنهها را در ادامه میخوانید:
برخورد امید عالیشاه و سیاوش یزدانی (دقیقه ۵۷- مشکوک به جریمه شخصی)
مهدی عالیقدر: مدافع ایستاده و این مهاجم است که با توجه به فاصلهای که با توپ دارد، اقدام به تنه زدن به وی میکند و داور به درستی اعلام خطا کرد.
ابراهیم میرزابیگی: امید عالیشاه یک رفتار غیرورزشی انجام داد و باید اخطار میگرفت.
تورج حقوردی: داور باید به بازیکن قرمز به خاطر ضربهای که به بازیکن زرد زد، اخطار میداد.
بابک وسیلهبر: بازیکن قرمز با بی ملاحظگی بر روی حریف خطا میکند که جریمه آن اعلام ضربه آزاد مستقیم و کارت زرد میباشد.
برخورد مدافع سپاهان و عیسی آلکثیر (دقیقه ۶۹- مشکوک به پنالتی)
مهدی عالیقدر: مهاجم بلافاصله وقتی مدافع را پشت سر حس خود حس میکند، اقدام به سرنگونی خود میکند، لذا ادامه بازی تصمیم صحیح میباشد.
ابراهیم میرزابیگی: واضح نیست که بازیکن سپاهان از پشت مرتکب خطایی میشود یا خیر، اما به نظر من مشکل خاصی نبود و ادامه بازی از طرف بازی درست بود.
تورج حقوردی: هیچ خطایی اتفاق نیفتاد.
بابک وسیلهبر: از این زاویه فیلمبرداری خطایی مشاهده نمیشود در ضمن هر دست گذاشتنی در فوتبال خطا نیست، بنابراین ادامه بازی صحیح است.
درگیری امید عالیشاه و برایان دابو (دقیقه ۸۲- اخراج)
مهدی عالیقدر: این صحنه بدرستی توسط تیم داوری تصمیم گیری شد و اخراج بازیکن تیم قرمز با توجه به ضربهای که به مدافع وارد کرد، کاملا مبتنی بر قانون صورت گرفت.
ابراهیم میرزابیگی: حرکت آقای عالیشاه برخورد شدید محسوب نمیشد و نیازی به اخراج مستقیم نداشت و داور باید به او اخطار میداد. ضمن اینکه در این صحنه دابو هم باید اخطار میگرفت.
تورج حقوردی: ضربهای که بازیکن پرسپولیس زد، برخورد شدید تلقی میشد و اخراج او صحیح بود.
بابک وسیلهبر: در این درگیری هر دو بازیکن به علت رفتارهای غیر ورزشی مستحق دریافت کارت زرد بودند، اما دلیل اخراج بازیکن بعد از مشورت با داور چهارم و کمک داور اول بر ما پوشیده است.
منبع: ورزش سه
tags # پرسپولیس ، سپاهان سایر اخبار (تصاویر) این گوسفند غولپیکر چینی از پورشه هم گرانتر است! قارچهای زامبیِ سریال آخرین بازمانده (The Last Of Us) واقعی هستند! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی میشوند آخرین حسی که افراد در حال مرگ از دست میدهند، چه حسی است؟